امام حسين(ع) در آيينه شعر و ادب

مشخصات كتاب

پديدآورندگان : ابراهيم بابائي آملي

ناشر : ابراهيم بابائي آملي

عنوان اصلي امام حسين (ع) در آيينه شعر و ادب

صفحه : 93-125

جلد : 12

زبان : فارسي

تاريخ : 1381 شمسي

موضوع : ويژگيهاي شعر عاشورائي - ارزش معنوي شعر عاشورائي

مقدمه

«ادبيات هر قوم گنجينه نثر و شعر آن قوم است يعني نتايج عقول آنان و پرورده هاي قريحه آفريده هاي خيال و نمونه هاي بيان ايشان و همينهاست كه نفس راتهذيب مي كند و مي پيرايد و عقل را پخته مي كند و زبان را استوار مي دارد.»استاد حكيمي در كتاب پر ارج ادبيات و تعهد در اسلام مي نويسد:«هر فكر و فرهنگي كه زبان شعر را به كار نگيرد، در حق خود كوتاهي عظيم كرده است شعر از قديمترين آفريده هاي روح بشري است براي نه تنها بيان بلكه القاي احساس و درك و تلقي انسان روزي كه خواست سخن را به رسالت بفرستد شعر را اختراع كرد، طبع شعر و لطافت شعور، وديعه الهي است .شاعران متعهد شيعي تاريخ سرخ تشيع را در قالب زيباترين عبارات به نظم كشيده اند و با ذوق سليم و طبع لطيف خويش همنوايي و همراهي خود را با عاشوراييان اعلان داشته اند.«ادبيات عاشورا» از كنار گاهواره حماسه آفرين عاشورا آغاز شد و با خون دل داغديدگان اين ماتم _ كه هيچ گاه كهنه نمي شود _ تداوم يافت خون دلي كه با اشك چشم مي آميخت و در حالي كه بغض ساليان و قرن ها، راه صدا را بر گلو بسته و جوهر قلم خشكانيده از سينه اي به سينه ديگر منتقل مي شد.و اين آتش هيچ گاه خاموش نشد. هنوز خاك آن تربت آسماني تازه بود كه «عقبة بن عمرو سهمي به كربلا رفت و سرود:مررت علي